Ένα όνειρο με τον David Bowie*
Δεν θέλω πια να περιμένω
Δεν θέλω πια να αναζητώ απαντήσεις
Θέλω να πάω σε ένα μέρος που να ακούω μουσική γέλια και να χορεύω.
Δεν ξέρω αν φοβάμαι να πεθάνω , αλλά σίγουρα φοβάμαι να ζω τόσο γρήγορα που να μην καταλαβαίνω ότι ζω
Δεν θέλω να μετανιώνω
Δεν θέλω να μιζεριάζω
Δεν θέλω να προσκολλώμαι
Θέλω να κινούμαι με τον ρυθμό
Δεν πιστεύω σε καινούργιες αρχές , να ξεκινώ ξανά , ο χρόνος με προλαβαίνει πάντα.
Θέλω μόνο να περπατώ στον δρόμο μου χωρίς να σταματώ και να κοιτάζω πίσω.
Δεν μπορώ να ζω μέσα στην ανησυχία τι θα συναντήσω στον δρόμο μου.
Ότι και να γίνει θα το αντιμετωπίσω
Έχω άλλωστε άλλη επιλογή;
Δεν θέλω να θυμάμαι αυτά που έχασα
Δεν θέλω να διορθώσω ότι είναι λάθος
Θέλω μόνο να περπατώ στον δρόμο μου χωρίς να σταματώ και να κοιτάζω πίσω.
Άκουσα τα τραγούδια του
Ένα τραγούδι δεν είναι ποτέ μόνο θλιμμένο
Άκουσα την φωνή του
Με φώναζε
Μου είπε ότι δεν ξέρει που πάει αλλά μου υποσχέθηκε ότι δεν θα είναι βαρετά.
Και θα είμαστε ελεύθεροι
Είτε από την αγάπη είτε από την κοινωνία
..
Αρκεί να μην διαλέξω τον εύκολο δρόμο
Ελένη Γεωργακοπούλου
*κείμενο εμπνευσμένο από λόγια του David Bowie Και από το τραγούδι silver lining των first aid kit
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Κώστας Κόπανος |
|
Φωτογράφος: Αλέξανδρος Παπαδόπουλος |
|
Φωτογράφος: Αλέξανδρος Παπαδόπουλος |
|
Φωτογράφος: Αλέξανδρος Παπαδόπουλος |
|
Φωτογράφος: Αλέξανδρος Παπαδόπουλος |