Το αύριο δεν έχει έρθει ακόμα Έχουμε μόνο το σήμερα. Ας ξεκινήσουμε ..!
Αυτές οι εποχές του χρόνου.. Αγαπημένη εποχή πολλών ανθρώπων είναι η άνοιξη. «Αγριολούλουδα και όμορφοι ουρανοί σε όλο τους το μεγαλείο. Μυρωδιές και χρώματα παντού γιορτάζουν την νίκη της Ζωής έναντι του Θανάτου σε μια αέναη μάχη που διατηρεί την Ύπαρξη και την ισορροπία στο Μεγάλο Πλάνο όπως αποκαλώ τον Κόσμο - με την παλιά έννοια που συμπεριλαμβάνει όλο το σύμπαν.» όπως μου γράφει ο Θοδωρής. Ίσως επειδή θυμίζει νέο κύκλο μετά από μαρασμό, παραμονή-αναμονή στον πάγο και μακρά σιωπή, συμφωνεί η Ιωάννα.
Η Αλίκη φωνάζει : Το καλοκαίρι μακράν είναι η καλύτερη εποχή. Τόσο πρωτότυπη! Επίσης είμαι γνωστός επιδειξίας κ μου αρέσει να κυκλοφορώ ημίγυμνη(!) Σοβαρά τώρα... αισθάνομαι πιο απελευθερωμένη και ξέγνοιαστη, με λιγότερες σκοτούρες κ πιο θετική διάθεση. Η Ειρήνη σιγοντάρει : «το καλοκαίρι για τη θάλασσα, το ζεστό αεράκι που χαϊδεύει το σώμα και για το ότι φοράω ελάχιστα ρούχα» J Αγαπημένη εποχή δεν το συζητώ το καλοκαίρι νιώθεις ελεύθερος από όλα αυτά που σε πνίγουν, αναφωνεί και ο Δημήτρης.
Η Χρύσα χαμογελώντας λέει « ο χειμώνας, είναι η πιο όμορφη εποχή, για το χιόνι, την ζεστή σοκολάτα και γιατί τον βλέπω σαν καινούρια αρχή!»
Δεν τον υπερασπίζεσαι αρκετά στους καλοκαιράκιδες , μπαίνει με τσαμπουκά στο παιχνίδι η Μαρία «Ο Χειμώνας μπορεί να μην είναι όμορφος και θελκτικός σαν το καλοκαίρι αλλά ακριβώς αυτή η αποκρουστικότητα και η αντισυμβατικότητα του είναι που με τραβάει.
Άσε που από τότε που κατάλαβα ότι πουλάνε παγωτά και τον χειμώνα, τον αγάπησα ακόμα πιο πολύ!
Είναι αδιάλλακτος και ρεαλιστής αλλά ταυτόχρονα γοητευτικός και απρόβλεπτος. Είναι η εποχή της ίντριγκας, του σκότους και κατά συνέπεια του πάθους.»
Οι εποχές διαδέχονται η μία την άλλη, γεμίζοντας το βίο μας με αγαπημένες αναμνήσεις. Το 2016
ο Αντρέας ταξίδεψε στην Σερβία , ο Αλέξανδρος ταξίδεψε στην Σουηδία και στην Νορβηγία. Όλοι οι άνθρωποι ακόμα και αν έχουν περάσει πολύ δύσκολα ,όπως το γεγονός μιας δυνατής απώλειας όπως η Ελένη , οι διακοπές και τα ταξίδια με αγαπημένα τους πρόσωπα , τους δίνει μια ανάσα για να συνεχίσουν. Υπάρχουν όμως και αυτοί οι ιδιαίτεροι άνθρωποι που στις καλύτερες τους αναμνήσεις είναι οι στιγμές που βοηθάνε τους συνανθρώπους τους και νοιώθουν την όμορφη χαρά της προσφοράς, όπως ο Θοδωρής. Μέσα σε αυτή την διαδικασία έρχεται και η ικανοποίηση της δημιουργίας νέων φιλιών, όπως έκανε φέτος η Χρύσα Φυσικά το πρώτο φιλί ενός μεγάλου έρωτα σε έναν καναπέ μέσα στον Αύγουστο που σε μεθά και σε ζαλίζει για τον υπόλοιπό χρόνο δεν μπορεί να μην καταγραφεί σαν μια μαγική ανάμνηση χαμογελά με τα μάτια του ο Ηλίας . Επίσης μαγική στιγμή και ανάμνηση είναι και το σβήσιμοκαι επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς, που δημιουργεί μια ανατρεπτική περίοδος με πολύ αντιφατικάσυναισθήματα και γεγονότα, όπως τα ένοιωσε η Μίνα.
Οι εποχές βυθίζονται η μια την άλλη , οι αναμνήσεις έρχονται και αποθηκεύονται ακόμα και αν κάποιες δεν τις θέλουμε και ο χρόνος περνάει μπροστά μας ..
Ο Ανδρέας πιστεύει ότι ο χρόνος είναι βάσανο….και τον έκανε έτσι η δύση και η ιουδαιορωμαικήπαράδοση αποθεώνοντας την ιστορία και άρα τον ιστορικό χρόνο. Η νεωτερικοτητα τον μετάτρεψε σε εργαλειακό χρόνο, χρόνο απόδοσης ,όλα πρέπει να αποδίδουν και να έχουν αξία και λειτουργικότητα! Όλα στην υπηρεσία κατανάλωσης και εμπορεύματος… Οπότε έναν τέτοιον χρόνο προσπαθεί να τον ξορκίσει με ανάγκες ουσίας και όχι μόνο αποδοτικότητας :μια νέα γνωριμία , μια υπέροχη κουβέντα, ένα βιβλίο ..
Η Αλίκη σκέφτεται ότι ο χρόνος είναι αξία ανεκτίμητη. Να ζει όσο μπορεί κ όσο της επιτρέπεται την κάθε στιγμή κ να μην τον χαραμίζει άσκοπα γιατί κυλάει τόσο πολύ γρήγορα κ πισωγύρισμα δεν έχει. Δεν το καταφέρνει πάντα δυστυχώς... Πολύ θα γούσταρε να μπορούσε να τον παγώνει όποτε της κάνει κέφι.
Ο Αλέξανδρος συμφωνεί είναι πολύτιμος και σίγουρα δεν είναι για σπάταλη !!
Για την Ειρήνη ο χρόνος είναι μια "δέσμευση " που πολλές φορές δεν μπορεί να τηρήσει. Η Χρύσα γράφει «ο χρόνος συμβολίζει τις εμπειρίες μας και ότι πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα στο έπακρο χωρίς να μετανιώνουμε για κάτι»
Ο Δημήτρης χαμογελά «τι είναι χρόνος; Δεν ξέρω αλλά βαρέθηκα να τον κυνηγάω»
Η Μίνα σκέφτεται ότι ο χρόνος είναι ο πιο γενναιόδωρος φίλος και ο σκληρότερος εχθρός ανάλογα με τη διάθεση και τα επίπεδα αυτοπεποίθησης της. Η Ιωάννα διακόπτει τις σκέψεις της Μίνας και λέει: «Ο χρόνος είναι μια λέξη που εφηύραμε για να μετράμε στιγμές και εποχές. Ανήκει στα ημερολόγια, ο καθένας τον μετράει διαφορετικά και για τον καθένα κυλάει αλλιώς.»
Η Σάντρα με κοιτάζει με νόημα και λέει « δεν με νοιάζει ο χρόνος ,απλά θέλω να ζω !»
Κλείνω με τα λόγια του φίλου μου Θοδωρή που με άγγιξαν και εύχομαι να τελειώσει όμορφα αυτός ο χρόνος για όλους
Στιγμές...ευκαιρίες. Ευκαιρίες για συνειδητοποίηση και στιγμές ευτυχίας. Στιγμές θλίψης και μάχης.Στιγμές αγάπης και στιγμές μοναξιάς. Ο χρόνος σαν ταξίδι που κατά την άποψη μου χρειάζεται να περιέχει πνεύμα και σεβασμό για να έχει νόημα .Δεν τον κυνηγάω.. απλά αφήνομαι στο ρεύμα του.
Έτσι και αλλιώς ο χρόνος μου είναι δευτερόλεπτα σε σχέση με τον Κόσμο.
Να μετρήσω τι , σε ένα δευτερόλεπτο ?
Κείμενο γραμμένο από την Ελένη Γεωργακοπούλου εμπνευσμένο από τα λόγια των παιδιών της Φυγόκεντρου.
Project: Vintage Hollywood Memories
Έκθεση Φωτογραφίας Δεκέμβριος 2016
Ημερολόγιο 2017
Φωτογράφος Αντώνης Τάτσης
Μοντέλο Γιάννης Τάτσης
Εμπνεύστηκε από την φωτογραφίες του George Hurrell με μοντέλο τον Joseph Frank "Buster" Keaton
